کمال یوسفپور
طراحی بخش بیرونی آکواریوم نیویورک، موضوع مسابقهای است که اوایل پاییز 2006، توسط شرکت توسعه اقتصادی و انجمن حفاظت از حیات وحش نیویورک، برگزار گردید. از میان 25 طرح شرکتکننده در این مسابقه، سه طرح ارائهشده توسط شرکتهای WRT، Smith-Miller & Hawkinson Architects و West 8 با همکاری Weisz & Yoes Architecture، که همگی سازگار با محیط زیست هستند و از موجودات دریایی و تپههای شنی الهام گرفته شدهاند، به مرحله نهایی راه یافتند. انتظار میرود مقامات توسعه شهر، در رایزنی با رهبران جامعه محلی و انجمن حفاظت از حیات وحش که مالک و بهرهبردار آکواریوم است، اواخر پاییز، طرح نهایی را انتخاب کنند.
آکواریوم حفاظت از حیات وحش نیویورک که سالانه حدود 750000 بازدیدکننده را به خود جذب میکند، قدیمیترین آکواریوم آمریکا به شمار میرود. این آکواریوم ابتدا، طی سالهای 1896 تا 1941، در Lower Manhattan مستقر بود، تا اینکه در سال 1957، به یک محوطه محصور 14 اکری در Coney Island نقل مکان کرد. لیکن مدتهای مدیدی است که هواداران آکواریوم از اینکه این محوطه همچون یک قلعه، توسط دیوارها محاصره شده و از محلات و مناطق مجاور جدا مانده است، شاکی هستند. از اینرو، بر اساس خطمشیها و دستورالعملهای مسابقه، طرح جدید باید از نظر بصری پرروزن، نفوذپذیر، گیرا و جذاب باشد.
طرح Smith-Miller and Hawkinson
طرح Smith-Miller and Hawkinson، دیوار میان آکواریوم و Boardwalk (تفرجگاه کنار ساحل که معمولاً کف آن تخته است) را با یک حصار و پرچین موجدار که در چندین نقطه به سمت Boardwalk باز میشود، جایگزین کرده است.
طرح West 8 and Weisz & Yoes
طرح ارائهشده توسط West 8 and Weisz & Yoes که تعدادی از پارکینگها را زیر تپههای شنی انسانساخت پنهان کرده، مجموعهای از مسیرهای حرکتی پیچخورده را در خود جای داده است؛ این مسیرها امکان رفتن دوباره از آکواریوم به ساحل را فراهم میکنند. بر اساس بخش دیگری از خطمشیها و دستورالعملهای مسابقه، طرح نهایی باید یک فانوس دریایی برای جزیره Coney Island ایجاد کند. به همین منظور، در ساختار طرح West 8 and Weisz & Yoes، از یک چتر دریایی غولپیکر و تابان استفاده شده که روی پیچکهایش ساکن و آرام ایستاده است.
طرح WRT
عنصر اصلی طرح WRT، یک حصار و پوشش موجدار است که تعبیر و ترجمانی از چرخشها و فرودهای ناگهانی roller coaster (قطار غلتان شهرهای بازی کودکان) معروف Coney Island میباشد. این طرح شبیه یک وال عظیم است، گویی وال بزرگی به ساحل حمله کرده و کل آکواریوم را در کام خود کشیده است.
مقامات شهر و متولیان ساختوساز آن امیدوارند با احداث یک هتل جدید، ساختمانهای تجاری بلندمرتبه و پارک آبی سرپوشیده، Coney Island را از یک محیط ساحلی فصلی به یک مقصد گردشگری فعال در تمام طول سال تبدیل کنند. از دیدگاه آنان، آکواریوم نیویورک یک لنگر بسیار مهم و حیاتی برای Coney Island محسوب میشود. از اینرو طراحی شمایلگون (iconic) بخش بیرونی آکواریوم نیویورک و تبدیل آن به یک نهاد و مؤسسه قرن بیستویکمی، در صدر برنامهها و طرحهای توسعه جامع و گسترده Coney Island قرار گرفته است. و این مسابقه سرآغازی است بر مجموعه اقداماتی که اولین نوسازی مهم و قابل ملاحظه آکواریوم نیویورک، بعد از استقرار آن در Coney Island، خواهد بود.
|
|
|
|
|
|
|
ارتفاع مجسمه عظیم الجسه رودس با پایه اش به اندازه یک ساختمان 15 طبقه امروزی است. این مجسمه یک شاهکار برجسته معماری می باشد که بر روی جزیره رودس در حدود 280 قبل از میلاد ساخته شده است. هیچ کس به درستی نمی داند که این مجسمه شبیه چه بوده و یا در کجا قرار داشته است. نظریه بسیار مورد توجه آن است که مجسمه رودس در روی ورودی لنگرگاهی بنا شده بوده و پاهای مجسمه در دو طرف قرار داشته است بطوریکه کشتیها از بین پاهای آن عبور می کرده اند. البته این فرضیه بسیار محتمل به نظر میرسد. این بنا مشکلات غیر قابل حل در 3 قرن پیش از میلاد را مطرح می کند. همچنین تجارت در این بندر در زمان احداث این مجسمه دارای رکود شده و این بندر از رونق اقتصادی افتاده است. این مجسمه یکی از عجایب هفتگانه به شمار می رود که برای مدت کوتاهی تقریبا 53 سال پا بر جا بوده است. |
|
|
|
|
|
|
گالری هنر Opera City شهر توکیو، این روزها میزبان نمایشگاهی از آثار جالبتوجه و تحسینبرانگیز معمار شهیر ژاپنی، تویو ایتو (Toyo Ito)، با عنوان "تویو ایتو: حقیقتی جدید در معماری" (Toyo Ito: The New "Real" in Architecture) است. این نمایشگاه که روز هفتم اکتبر 2006 با سخنرانی تویو ایتو شروع شده است، تا 24 دسامبر ادامه خواهد داشت.
تویو ایتو، یکی از خلاقترین معماران دهههای اخیر است که همواره خالق طرحهایی نوآورانه و برخوردار از سازههای مبتکرانه بوده و اغلب آنها را با نگاهی به الگوهای موجود در طبیعت (natural archetypes)، درختان، غارها و ... طراحی نموده است.
این نمایشگاه در واقع مروری است بر ایدههای نوآورانه تویو ایتو، با تمرکز ویژه بر 9 طرح معماری وی؛ از پروژه سندای مدیاتک (Sendai Mediatheque) تا پروژه اخیر وی یعنی خانه اپرای تایچونگ (Taichung Metropolitan Opera House). آنچه این نمایشگاه را از نمایشگاههای مشابه متمایز میکند، امکان تجربه ملموس (body-and-mind experience) ایدههای معمارانه تویو ایتو است که تماشاگر و مخاطب در تمام فضاهای نمایشگاه به نوعی با آنها در چالش است. البته حضور خود تویو ایتو به عنوان طراح فضای نمایشگاه در این امر بیتأثیر نبوده است.
یکی از بخشهای خاص و جالبتوجه نمایشگاه که بازدیدکنندگان میبایست هنگام ورود به این فضا، کفشهای خود را درآورند، فضای اصلی نمایش آثار است که این فضا به نوعی تجربه حضور در فضای طرحهای مختلف تویو ایتو را در اختیار مخاطبان و بازدیدکنندگان قرار میدهد. کف این فضا به صورت سطح موجدار سفیدی (همچون یک تپه شنی سفیدرنگ) طراحی شده و ماکتهای مختلفی از طرحهای تویو ایتو بر روی آن جانمایی شده است. ورودی این فضا به صورت ماکت یکبهیک بخشی از پوسته بیرونی ساختمان Tod طراحی شده است.
در بخشی از نمایشگاه (فضای A)، طرح شگفتآور و نامتعارف تویو ایتو برای اپرای تایچونگ که طی یک مسابقه بینالمللی برگزیده شده، به نمایش در آمده است. در بخش دیگر (فضای B)، ماکت یکبهیک سیستم سازهای طراحی شده برای مردهسوزخانه Kakamigahara که یک پوسته موجدار وسیع میباشد، معرفی شده است. مبلمانهای طراحی شده توسط تویو ایتو برای شرکت ایتالیایی Horm نیز در بخش دیگری از این نمایشگاه به نمایش در آمده است.
بخش دیگر این نمایشگاه با عنوان فضای C، به صورت کریدوری همراه با یک پانل به طول 30 متر طراحی شده است و مجموعهای از اسکیس¬ها، نقشهها، تصاویر و ماکتهای طرحها، پروژهها و ایدههای تویو ایتو، طی سالهای مختلف، بر روی آن به نمایش گذاشته شده است. در واقع، این پانل مروری بر 35 سال فعالیت معماری این معمار 65 ساله ژاپنی، از زمان شکلگیری دفتر وی در سال 1971، است. لازم به یادآوری است که تویو ایتو دفتر معماری خود را در ابتدا با عنوان (urban robot) urbot تأسیس نمود که بعدها در سال 1979، به "تویو ایتو و همکاران" (toyo ito & associates) تغییر نام داد.
موزه بین المللی سئول در کره جنوبی
اثر رم کولهاس از معمار های بنام دنیا
گالری هنر معاصر Kirin Plaza در مرکز شهر اوزاکای ژاپن که یکی از شاهکارهای Shin Takamatsu، معمار 58 ساله ژاپنی میباشد، موقعیت بسیار مطلوبی برای برگزاری نمایشگاههای هنر آوانگارد فراهم نموده است. در راستای تلاشهای Taro Igarashi، منتقد و مورخ معماری، برای برگزاری نمایشگاههایی با موضوع معماری آوانگارد، این گالری، از 15 جولای تا 3 سپتامبر 2006، میزبان نمایشگاهی با عنوان «معماری هندسه نوین: به دنبال یک مدرنیسم دیگر» (New Geometry Architecture: Toward an Alternative Modernism) است که آثار Shuhei Endo و Sou Fujimoto، دو معمار از دو نسل مختلف معماران ژاپن، در آن به نمایش در میآید. با وجود اینکه دو معمار فوق رویکردهای متفاوتی در زمینه طراحی معماری دارند، اما تمایل مشترکی به استفاده از فرمهای غیرمعمول و صفحات منحنیوار پیچیده در آثار آنها دیده میشود.
Shuhei Endo متولد 1960 و دانشآموخته دانشگاه هنر کیوتو میباشد. Endo دفتر خود را در سال 1988 با عنوان Shuhei Endo Architect Institute تأسیس نمود. وی بیشتر به خاطر تجربههای خود در استفاده از صفحات فولادی موجدار شهرت دارد. Endo با تغییر شکل این صفحات، آنها را به فرمهایی پیوسته (شاید در این مورد بتوان آثار Endo را با طرحهای گروه FOA مقایسه نمود) تبدیل میکند. استفاده از این صفحات برای تعریف فضای معماری (کف، سقف و دیوار) به Endo این امکان را میدهد که خوانایی لازم را برای نمایش ایدههای خود در تداوم فضایی میان داخل و خارج فراهم نماید.
Sou Fujimoto متولد 1971 شهر Hokkaido و دانشآموخته دانشگاه توکیو میباشد. وی دفتر خود را در سال 2000 تأسیس نموده است. Fujimoto نیز تجربههای متعددی با استفاده از فرمهای غیرعادی دارد که از میان آنها میتوان به طرح وی برای مسابقه Annaka Environment Art Forum در سال 2003 اشاره نمود.
نکته جالبتوجه در این نمایشگاه طراحی و سازماندهی فضای آن است؛ در واقع به جای آرایش فضای گالری با ماکت، عکس و پوستر پروژههای این دو معمار، هر کدام از آنها در نیمی از فضای گالری، چیدمانهای مختلفی از ایدههای شخصی خود درباره فضا و فرم را در مقیاس واقعی به نمایش گذاشتهاند. در ساخت این آثار از مصالح سبکی همچون مواد پلیاستیرن استفاده شده است؛ از آنجاییکه این مصالح در طرح کف گالری نیز مورد استفاده قرار گرفته است، بازدیدکنندگان میبایست قبل از ورود به فضای نمایشگاه کفشهای خود را درآورده و با دمپایی وارد شوند.
اثر چیدمانی Endo
اثر چیدمانی Endo، ردیفی از نوارهای فوم پلیاستیرن است که به صورت چندلایه در حالتهای گوناگون و آزاد در فضا قرار گرفتهاند. البته برخی از این صفحات پلیاستیرن این قابلیت را دارند که به عنوان پردههای نمایش، برای نمایش تصاویر ساختمانهای طراحیشده توسط Endoمورد استفاده قرار گیرند.
اثر چیدمانی Fujimoto
در کنار این اثر Endo، Fujimoto یک دیوار ضخیم با پلانی دایرهایشکل، با استفاده از فوم پلیاستیرن طراحی کرده است. روش نورپردازی و نوع مبلمان انتخابی برای فضای درونی این دیوار عموماً در کنتراست با فرم دیوارها انتخاب شدهاند. همچنین شکافهای روی دیوار دیدهای مختلفی از فضای درون و نیز طرحهای Endo که در پشت این اثر قرار گرفتهاند، ارائه میدهند. در واقع این دو چیدمان در آرایش فضایی گالری، به نوعی مکمل هم هستند، بدین معنی که همانند قابها و پسزمینههایی برای تعریف همدیگر عمل میکنند.
قصر "سنسوچی" در آلمان با سبک معماری "روکوکو"، رقیب کاخ "ورسای" فرانسه به شمار میآید، سنسوچی و باغهای بینظیرش در سال 1990 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
پایگاه اطلاع رسانی شهرسازی و معماری: قصر سنسوچی که در بوتسدام قرار دارد قصر تابستانی فردریک کبیر پادشاه پروس (سرزمینی که امروزه بخش شرقی آلمان و بخش غربی لهستان را دربر میگیرد) است که رقیب کاخ ورسای در فرانسه محسوب میشود.
سبک معماری به کار رفته در سنسوچی روکوکو است (سبک هنر سده 18 که در واکنش به باروک به وجود آمد و ویژگی آن تزیینات فراوان و رنگهای روشن و شاد بود) این بنا که از کاخ ورسای کوچکتر است به دلیل وجود معابد زیبا و تالارهای رقصش در پارک سنسوچی شهرت دارد. این قصر توسط "گئورگ ونزسلائوس فون کنوبل اسدورف" بین سالهای 1745 تا 1747 طراحی شده است. در این قصر 10 اتاق اصلی وجود دارد.
در قرن نوزدهم این قصر اقامتگاه فردریک ویلیام چهارم شد. او با بهکار گرفتن معماری به نام "لودویگ پرسیوس" دوباره قصر را بازسازی و بزرگ کرد. "فردیناند فون آرنیم" مسئول تغییر چشمانداز قصر شد. شهر پوتسدام با مجموعه قصرهایش مکانی مورد علاقه سکونت خاندان سلطنتی تا قبل از سقوط سلسله هوهن زولرن در سال 1918 بود. بعد از جنگ جهانی دوم این قصر تبدیل به یکی از جاذبههای گردشگری در آلمان شرقی شد. بعد از اتحاد دو آلمان در سال 1990، جسد فردریک کبیر را به قصر محبوبش بازگرداندند و در مقبره وی رو به باغی که او بانی ساخت آن بود به خاک سپردند.
سنسوچی و باغهای بینظیرش در سال 1990 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. در سال 1995، بنیاد حفظ قصرها و باغهای پروس در برلین ـ برنونبرگ برای حفاظت از سنسوچی و دیگر قصرهای سلطنتی اطراف برلین تشکیل شد. بیش از دو میلیون نفر از سراسر دنیا سالانه از این قصرها بازدید میکنند.
بیست سال پس از ساخت سنسوچی فردریک قصر دیگری در قسمت غربی پارک ساخت. این قصر به مراتب بزرگتر از قصر قبلی بود و سبک معماری باروک در آن به کار گرفته شده بود.
انتخاب سبک معماری روکوکو برای ساخت سنسوچی تصادفی نبود. در این سبک از معماری که در اوایل قرن هجدهم در ادامه سبک باروک شکل گرفت به جای بکارگیری رنگهای تیره از رنگهای روشن و تزیینات متنوع استفاده میشود. این قصر یک طبقه بوده و از دو باله کناری ساخته شده است.
در باغی که در جلوی این قصر ساخته شده گلکاریهای زیبا و تزیینات فراوان وجود دارد.
لادم.م.صادقیون
منبع: دایرةالمعارف ویکی پدیا
در طراحی ساختمان مهد کودک ،کودک محوری اولویت دارد. به این معنی که ساختمان باید برای نگهداری موقت کودکان طراحی شود
نادیده گرفتن عادتمان شده است. حتی اگر پای کودکانمان درمیان باشد. شاید در این هنگام بیشتر از مواقع دیگر. چه کودکان زبان اعتراض ندارند.
شهر باید انسان محور باشد. این را بیشتر کارشناسان شهری می گویند. شهر بزرگ شده ، رشد پیدا کرده اما توسعه هنوز غایب است . زنان، راهی محیط های کاری شده اند، اما از ملزومات حضور اجتماعی آنان در شهر خبری نیست.
کودک جزیی از جامعه انسانی شهرنشین است و توجه به او از اصول شهرنشینی. با این حال گویا این بخش از جامعه در شهرهای ما چندان جدی گرفته نمی شوند. مگر به مناسبت روز جهانی کودک آن هم با پخش چند کارتون. از آموزش اصول شهروندی گرفته تا رعایت ضوابط استاندارد محیط های ویژه آنها. چند مدرسه یا مهد کودک را سراغ دارید که با شرایط جسمی کاربر آن یعنی کودک همخوانی داشته باشد؟
یک مهد کودک استاندارد در آلمان
ضوابط مهد کودک سازی
شورای عالی معماری و شهرسازی سال قبل ضوابطی را برای طراحی مهد کودک به تصویب رساند.
شاید این تنها ضابطه موجود از سوی متولیان امر ساختمان برای ساخت مهد کودک به عنوان فضای مختص کودکان باشد. گو این که بر این ضابطه نیز نقدهای فراوانی وارد است، با این حال همین ضوابط ناقص نیز اغلب نادیده گرفته می شود. چه بیشتر مهدکودک ها، خانه های قدیمی هستند که تنها با رنگ کردن و چسباندن چند نقاشی به در و دیوار تغییر کابری داده اند.
در این ضابطه که با نام ضوابط طراحی معماری مهد کودک نامیده می شود، آمده است،« اجرای مصوبه حاضر و پیوست آن در تمام طرح های آتی و در دست تهیه انواع مهد کودک اعم از دولتی ، خصوصی و خود کفا از این تاریخ ( 14/2/1383) در سرار کشور الزامی بوده و تمام مراجع مسوول تهیه، بررسی و تصویب و اجرای طرح های مهد کودک موظفند در مراحل مختلف تصویب ، صدور پروانه ونظارت بر اجرا ضوابط مذکور را رعایت کنند.»
با این همه از تصویب ضوابط طراحی مهد کودک تاکنون اتفاق خاصی در زمینه ساخت مهد کودک نیافتاده است.
هر چند بندها ی این مصوبه چندان با شرایط کودکان انطباق ندارد.
علاوه بر ضوابط شورای عالی شهرسازی و معماری سازمان بهزیستی نیز ضوابطی را برای ساختمان مهد کودک لحاظ کرده که در اغلب بند های آن با عنوان کلمه " حتی المقدور " بیشتر جنبه توصیه ای پیدا کرده تا مصوبه ای.
برای مثال در این ضوابط آمده است : ساختمان مهد کودک حتی المقدور یک طبقه باشد. در غیر این صورت طبقه دوم به نگهداری شیرخواران و اطفال نوپا اختصاص یابد.
استاندارد دور از دسترس
« هر ساختمان باید سرپناه محکمی، کارآمد و زیبا باشد.» این یک تعریف ساده است که محمود نجاری سی سی ، کارشناس ارشد معماری و مدرس معماری دانشگاه هنر از ساختمان ارایه می دهد.
وی می گوید: « در طراحی ساختمان مهد کودک، کودک محوری اولویت دارد. به این معنی که ساختمان باید برای نگهداری موقت کودکان طراحی شود. بنابراین ایمنی کودکان در مدت زمان حضورشان در مهدکودک اصلی ترین نکته و دستورالعمل در ضوابط طرح و اجرای ساختمان است.»
گو اینکه به زعم سی سی ، منظور از ایمنی تنها استحکام ساختمان نیست ، بلکه رفتار شناسی کودک و توجه ظریف به روحیات و اخلاق کودکانه و تامین امنیت و بهداشت او باید مورد توجه قرار گیرد.
« در کشورهای توسعه یافته و قانونمند مانند آلمان مسوولیت سنگین پذیرش کودک سبب شده تمام نکات و ضوابط ساختمانی، بهداشتی ، آموزشی و مراقبتی مورد مطالعه قرار گرفته و در طراحی ساختمان مهدکودک لحاظ شده است.»
مهندس سی سی درباره ضوابط ساخت مهد کودک در کشورهای توسعه یافته می گوید:« ساختمان های مهدکودک در مناطق شهری باید در نقاطی اجرا شوند که سرعت خودروها در آن نقاط حداکثر 30 کیلومتر باشد. ساختمان از شریان های اصلی تاسیسات شهری ، برق فشار قوی ، ترن و مترو و مراکز آلوده کننده دور باشد. در مسیرهای اطراف ساختمان مهد کودک تفکیک مسیر پیاده رو از سواره رو انجام شده باشد. ورودی مهد کودک نباید مجاور خیابان باشد. همچنین محدوده امنیتی برای کنترل عبور و مرور کودکان وجود داشته باشد.»
گذشته از نکات قابل ملاحظه در مکانیابی ساختمان مهدکودک ، ضوابط دیگری نیز باید در خود ساختمان رعایت شود.
برای مثال مسیر حرکت کودک از خارج ساختمان تا داخل و داخل ساختمان نباید اختلاف سطح داشته باشد.استفاده از اشیا تیز و برنده در محوطه سازی و فضاسازی مهدکودک مجاز نیست.سطل های جمع آوری و تفکیک زباله باید به لحاظ ترشح و نفوذ زباله کنترل شده و از دسترس کودکان دور باشد.طراحی فضای باز باید به شکلی باشد که در والدین احساس نگرانی ایجاد نکند. عناصر محیط باید به شکلی طراحی شود که احتمال بالا رفتن کودک از او سلب شود. طراحی فیلتر ورودی برای کنترل دمای داخل و خارج و تمیز کردن کفش ها ضروری است. دستگیره در ورودی که در حالت معمول در ارتفاع یک متر طراحی می شود. در مهدکودک از سمت داخل باید ارتفاع بیش از یک متر و 50 سانتیمتر داشته باشد. تا کودک نتواند آن را باز کند.
نمونه وطنی
نجاری سی سی به همراه دانشجویان معماری خود تحقیقی را در ارتباط با طراحی مهدکودک در ایران به انجام رسانده است. این تحقیق نشان می دهد در بیشتر مهد کودک های وطنی ضوابط استاندارد رعایت نمی شود. برای مثال در یکی از مهدکودک های زنجان، حیاط مهدکودک با ساختمان آن به اندازه ای اختلاف سطح دارد که ناچار چندین پله این دو فضارا به هم مرتبط می کند. آن هم پله هایی با بدنه فلزی و پوشش سنگی. فضاهای ناامن داخل ساختمان ، ساختمان های دو طبقه و پله های متعدد، روشویی ها و دستشویی های نامتناسب با قد کودکان و موارد متعدد این چنینی از دیگر مشکلات طراحی ساختمان مهد کودک در ایران است.
آن سویی رویا
محمود سی سی می گوید:« در طراحی ساختمان مهدکودک باید سه بخش مورد توجه قرار گیرد. 1_ قسمت کودک 2_ قسمت کارکنان 3_ قسمت والدین. در طراحی مهد کودک ، توجه به فضای کارکنان و مدیریت مهدکودک و تفکیک فضاهای استراحت ، کاری ، بهداشتی و کارکنان و جلوگیری از تداخل این فضاها با فضای کودکان حایز اهمیت است. فضاها باید با توجه به وسعت برنامه ها و تعداد کارکنان طراحی شود. فضای انتظار نیز باید در طراحی مهدکودک لحاظ شود.( فضایی که در آن والدین به انتظار کودکان می نشینند.) این فضا باید در مجاورت فیلتر ورودی و بخش مدیریت ساختمان قرار گیرد. در این فضا باید وسایل اندکی برای سرگرمی کودکان تعبیه شود. »
به گفته سی سی در طراحی ساختمان مهد کودک نکات دیگری از جمله کوتاه بودن ارتفاع تابلوهای مخصوص کودکان و مرتفع بودن تابلوهای مخصوص بزرگسالان در نظرگرفته می شود.
« در این محیط باید از رنگ های ملایم در کف ودیوار و رنگ های اصلی زرد ، آبی و قرمز در وسایل دیگر استفاده کرد. درها باید امکان خروج سریع را برای کودکان فراهم کند. سرویس های بهداشتی کودکان باید به تناسب قد آنها طراحی شود.این نکات راباید در طراحی محل آویزان کردن وسایل شخصی کودکان نصب لگوهای هر کودک ( در مهد کودک های کشور های پیشرفته هر کودک لگویی را برای خود انتخاب می کند که معرف وسایل شخصی اوست. برای مثال یک شخصیت کارتونی .) در این فضا در محل قرار گیری کلید پریزها باید دقت کرد تا از دسترس کودکان دور باشد.»
به اعتقاد سی سی پارکت به دلیل حفظ دمای محیط و تمیزی برای پوشش مهد کودک مناسبتر است.
وی ادامه می دهد:« ساخت این اتاق ها برای یک مهد کودک الزامی است. 1_ فیلتر ورودی 2_ هال مرکزی 3_ اتاق مدیریت همراه با محلی برای گفت و گو با والدین 4_ فضای انتظار والدین 5_ فضای سرگرم شدن موقت کودکان 6_ رخت کن کارمندان 7_ سرویس کارمندان 8_ آشپزخانه و انبار 9_ سالن ورزش و بازی دسته جمعی 10_ انبار وسایل بازی 11_ کارگاه نقاشی و کار با رنگ و کاردستی 12_ فضای مربوط به نظافتچی و انبار مربوط به آن 13_ کلاس های گروهی 15 تا 20 نفره کودکان ( فضاهای گروهی باید برای اوقات قصه گویی ، نقاشی و بقیه فعالیت های مرتبط عملکردی باشد.) 14_ فضای سرویس هر گروه 15_ فضای استراحت کودک ( در مهد کودک های استاندارد فقط یک مکان برای استراحت کودک آن هم برای کودکی که نیاز به استراحت دارد تعبیه می شود. چه خواب دست جمعی کودکان معمول نیست. کودک به ذات اهل تحرک است نه خواب!) محوطه بازی کودکان باید پاکیزه باشد و در طراحی آن ایمنی کودک در نظر گرفته شود.»
نگاهی به ضوابط مهد کودک استاندارد فاصله عمیق مهدکودک های وطنی را از شرایط مطلوب بیشتربه نمایش می گذارد. دلسرد نشوید با اجرای مصوبات دست و پاشکسته مهد کودک سازی در کشور شاید کودکان نسل بعد فرصت بهره گیری از یک محیط مناسب را در زمان حضور والدین خود در محل کار داشته باشند.
نگاهی به طرح رستوران (Fast Food) وندا در تبریز
طراحان: نیما دیبازر، اشکان منصوری
Discreet Charm of the Simple Architecture
Architects: Nima Dibazar, Ashkan Mansouri
جعفر بزاز
ایده اولیه طراحی این پروژه، ترکیب دو رینگ افقی و عمودی رنگی بود تا علاوه بر خوانایی و جذابیت طرح، با توجه به مساحت کم مغازه (کمتر از 30 مترمربع)، بیشترین بهره از فضای آن برای استفاده مفید انجام گیرد.
هر چند طرح اجرا شده، با ایده اولیه طراحان تفاوتهایی جزیی دارد، اما در کل میتوان دقت در انتخاب رنگ و نوع مصالح را از نقاط قوت طرح دانسته و تفاوتهای موجود را ناشی از زمان کم طراحی و اجرا (کمتر از دو ماه) بشمار آورد.