ضیافت دهم وبلاگهای معماری - به میزبانی زروان

 

 

ضیافت دهم وبلاگهای معماری - به میزبانی زروان

برنامه زمان بندی ضیافت دهم

þ 5 بهمن : اعلام موضوعات پیشنهادی

þ 5 تا 15 بهمن : نظرسنجی برای انتخاب موضوع نهایی ضیافت از میان موضوعات پیشنهادی

þ 15 بهمن : اعلام موضوع نهایی ضیافت

þ 15 بهمن تا 15 اسفند : بازه زمانی برای نگارش مطالب در باب موضوع ضیافت

þ 15 اسفند : جمع بندی مطالب نگارش یافته و معرفی میزبان ضیافت یازدهم

موضوعات پیشنهادی برای ضیافت دهم

þ معرفث و نقد یکی از آثار معماری معاصر ایران

þ معرفی و نقد فرایند طراحی یکی از آثار معماری معاصر جهان

þ وبلاگ نویسی معماری ؛ چرا و چگونه ؟

توضیح : در اینجا معنای اعم واژه معماری مورد نظر است و موضوعات مطرح شده می تواند تمامی زمینه های مرتبط از جمله شهرسازی ( معماری شهری ) را نیز در برگیرد.

------------------------------------------------------------------------------------------------------ 

http://www.zorwan.persianblog.ir

ضیافت نهم تمام شد - به روایت از سکونتگاهی برای همه

با سلام

متن زیر از وبلاگ سکونتگاهی برای همه در مورد ضیافت نهم نوشته شده است :

ضیافت نهم تمام شد :

ضیافت نهم نیز به آخر راه خود رسید ، روز نخستی که برای اولین بار با موضوع ضیافت ها آشنا شدیم میزبانی به عهده پرتیکان بود و ضیافت ششم . زمانی که برای علی اعطا ،میزبان ضیافت هشتم ،نامه نوشتیم و تقاضا کردیم که روند موضوعی ضیافت ها به گونه ای باشد که شهرسازان نیز در آن شرکت کنند ، اصلا فکر نمی کردیم که میزبانی نهم را به ما واگذار کند.به هر حال هدف ما همدلی بیشتر میان وبلاگ نویس معمار و شهرساز بود و امیدوارم این برنامه همچنان ادامه داشته باشد ، خدا را چه دیدید شاید میزبانی ضیافت ٩٠را باز به ما دادند.و امیدواریم میزبانان بعدی سعی در انتخاب موضوعات میان رشته نمایند. 

به هر حال لازم است اطلاعات کمی از ضیافت نهم در اختیار شما قرار دهیم : 

- در مورد انتخاب موضوع ٢٩ نفر از دوستان در نظر سنجی شرکت کردند که موضوع " حس مکان در فضاهای شهری" با ١۴ رای انتخاب شد. 

- البته موضوع شماره ١ یعنی " طراحی شهری : قلمروی معماران یا شهرسازان ؟" نیز با ١١ رای دوم شد که نشان از دغدغه معماران و شهرسازان در این بحث دارد . امیدوارم این موضوع نیز روزی بررسی شود. 

- تا زمان اعلام شده(١٠ دی ماه ) در مجموع ١۴ نفر جهت ضیافت مطلب نوشته اند که به شرح زیر می باشد : 

١- دکتر مرتضی میر غلامی ( ایرانشهر ) :

حس مکان و طراحی شهری 

٢- مهندس هومن فروغمند اعرابی ( نقد شهر) :

منطق ساخت مکان در شهر ایرانی برای آینده ای بهتر

٣- گلناز ( شهرسازان ٨۵) :

حس مکان

۴- مهندس کمال یوسف پور ( زروان):

سکونت و حس مکان در فضاهای شهری

۵- مهندس امین رستنده ( ARI) :( دو مطلب نوشته اند)

الف : حس مکان مبتنی بر ادراک ذهنی

ب: حس مکان : خوب یا بد

۶-مهندس سیاوش کرباسی ( اخبار معماری) :

حس مکان در فضاهای شهری

٧- امیر فلاحی ( معماری + روانشناسی)

حس مکان در فضاهای شهری ( با مطالعات روستایی)

٨- مهندس فرهاد شرقی (ایوان):

حس مکان در شهرسازی

٩-دکتر خشایار کاشانی جو ( طرح و شهر) :

حس مکان در عصر بی مکانی

١٠-مهندس محمد منفرد (مطالب معماری):

نقاط روشن و تاریک در شهر خاکستری

١١-مهندس مهدی مطلق ( معمار شیتکت):

ضیافت روباه و لک لک

١٢-دکتر آزاده شاهچراغی ( معماری و منظر):

روایتی کوتاه از ظرافت های رخداد حس مکان در فضاهای عمومی و شهری

١٣-مهندس احمدرضا سلیمانی (پرتیکان):

هر جایی خاص است

١۴- محمدرضا منعام و فرناز ضرابیان ( سکونتگاهی برای همه ):

قسمت اول :حس مکان در فضاهای شهری

قسمت دوم : حس مکان در فضاهای شهری

در مجموع از برزگزاری ضیافت راضی هستیم و امید است شما نیز راضی باشید . به علت اینکه احساس می کردیم انتخاب میزبان ضیافت دهم در روند برگزاری این مسیر علمی بسیار مهم است تلاش خود را کردیم و بهترین گزینه را در میان گزینه های موجود انتخاب کردیم ، امیدواریم سایر دوستان نیز از میزبان دهم حمایت لازم را انجام دهند تا ایشان نیز به بهترین نحو ممکن این فعل را به عمل برسانند .

آقای  کمال یوسف پور نویسنده وبلاگ وزین زروان جهت میزبانی ضیافت دهم معرفی می گردد امید است ایشان این موضوع را بپذیرند. 

نقاط روشن و تاریک در شهر خاکستری

هر انسانی از زمانی که به دنیا می آید وارد یک خانه میشود و در آنجا معنا و مفهوم زندگی را درک میکند ، اما زمانی که از خانه برای اولین بار خارجش میکنند نقاط نامشخص و بازی را میبیند که برایش معنا و مفهومی ندارد چرا که زیبایی و چیدمان و ترتیب وسائل خانه را به دقت دیده است و هیچ ارتباطی مابین داخل خانه و خارج از آن ÷یدا نخواهد کرد. چرا راه دور برویم ، از خودمان بگوییم ، زمانی که ما خانه خود را آنگونه که شخصیت و رفتارمان می گوید تذئین میکنیم و وقتی که به خیابان و کوچه و محله و پارک و مکانهای عمومی میرویم بعضی چیزها برایمان قابل درک نیستند.

دیشب آقای نجف زاده در گزارش خود به تهران لقب شهر خاکستری را داد به دلیل آنکه تهران با وجود ماشینهای فراوانی که در آن تردد میکنند آلوده شده است و البته موارد دیگری هم موثر هستند ولی من به تهران و یا هر شهر دیگری بر روی زمین لقب شهر خاکستری را میدهم آن هم با دلایل زیر.

مطالب را بخوانید متوجه میشوید!!!

همه شما عزیزان در طول روز و شب ها در خیابان های شهرتان قدم زده اید و یا با ماشین از نقطه ای به نقطه دیگر رفته اید ، من از دید خود میگویم ، چرا باید در شهری زندگی کنیم که میان ساختمانهای محبوبمان و یا ساختمانهایی که با آنها سر و کار داریم ارتباطی نیابیم.

جدیدا که هر کسی از راه رسیده یک برجی ساخته و یا یک جعبه ای را درون شهر قرار داده است.

چرا ساختمانی را که شما در آن کار میکنید با جعبه ساخته شده در مجاورت خود هیچ همخوانی هم برای خودشان هم برای محله ندارد؟

مگر ما در دوره ای زندگی نمیکنیم که حرف از پیشرفت و عدالت و یکپارچگی میزند؟

سوالهای این چنین زمانی به فکر من میرسد که در یک خیابان راه میروم و همچون یک تصویری از ضربان قلب را بر روی ساختمان ها میبینم. ساختمانهایی که شاید به دلیل دود ماشینها سیاه شده باشند ولی اینطور نیست. ساختمانی که روح نداشته باشد ، محله و خیابان و حتی آن شهر هم روحی ندارد. خیابانی را که مقامات از آن عبور میکنند و خیابانی که در حاشیه به سر میبرد نباید فرقی با یکدیگر داشته باشد. من به جرات میگویم که هیچ یک از خیابانها و محله های شهر تهران و یا هر شهر دیگری روح شهری را ندارند.

در گوشه و کنار این خیابان ها می نویسند " محله زیبا و سالم بسازیم و .... " ولی چرا فقط حرف بزنیم؟

نگید نه که باور نمیکنم ، تا به حال شده در محله خودتان قدم بزنید ، در خیابان بروید و به ساختمانهایی که در همترار انها وجود دارند نگاه نکنید؟ حتما نگاه کرده اید

برجی را که به قول خودشان در قلب تهران قرار داده اند ، هیچ ارتباطی با نقاط دیگر شهر ندارد ، دورتا دور آن را بزرگراه تشکیل داده و همچنین نمونه ای است کپی که اگر میخواستند ادامه دهند باید در نقاط دیگر شهر هم تکرار میکردند و یا وقتی که به پارک های شهر میرویم یا از پنجره خانه همسایه اش داریم دید می خوریم یا از خیابان هایی که در مسیر اصلی شهر هستند و هیچ فکری برای عبور و مرور آنها نشده است.

به قول یکی از معماران ایران که اسمش را فراموش کرده ام میگفت ، اگر یک دوربین برداریم و در سطح شهر از ساختمانها و معابر تهران فیلم تهیه کنیم مخصوصا در مسیر بزرگراه ها که در پایین و بالا و یا شاید هم در چپ و راست آنها ساختمانهای بی هدف را فیلم بگیریم ، مطمئن باشید دردناکترین فیلم جهان خواهد شد.

کسانی که طراح منزل و دکوراسیون هستند شاید این قسمت حرفهایم را تائید کنند شاید هم نکنند ، با توجه به شناختی که طراح از مالک منزل دارد چیدمان منزل و طراحی اولیه آن را به طوری انجام میدهد که از فضاهای موجود بهترین استفاده بعمل آید. شهر هم به این گونه است . اگر ما در طراحی منزل ارتباط میان فضاها با یکدیگر و لوازم درون آن را با یکدیگر مشخص میکنیم در شهر و طراحی ساختمانهایی که مکانی برای گذر زمان زندگی ما در آنها است نیز باید انجام شود ، تا جایی که نه تنها من بلکه تمام انسانها با عبور از شهر خود و گردش مسیرهایی که در آن دارند احساس بودن و فضاهایی را که در درون خودشان حس میکنند در نقاط و مکانهای شهر نیز داشته باشند.

امیدوارم با این چیزهایی که در ذهن داشتم و نوشتم توانسته باشم گویای مطلب در زمینه حس مکان در فضاهای شهری باشم.

منتظر نظرات شما دوستان معمار و شهرساز هستم.

محمد منفرد – 06/10/1387 - تهران

---

 

این یاداشت در پاسخ به فراخوان سکونتگاهی برای همه برای شرکت در ضیافت نهم وبلاگهای معماری با عنوان حس مکان در فضاهای شهری، نوشته شده است. 

---

 

نظرات دوستان : 

 محمدرضا منعام – فرناز ضرابیان : www.settlementforall.persianblog.ir

آقای محمد منفرد
با سلام
ضمن تشکر از همت جنابعالی در نگارش متنی زیبا ، علمی و ارج نهادن به اراده شما در شرکت در ضیافت نهم ،"سکونتگاهی برای همه"  از جنابعالی قدردانی می کند. امید است این حرکت علمی ایستگاه پایان نداشته باشد.
با تشکر
 

از فضای نرسیده!

سلام بر نصیر زرین پناه عزیز

باید مرا ببخشی که نتوانستم مطلب مناسبی در رابطه با فضا بنویسم. در واقع ذهنم مشغول طراحی های شرکت و کمک به دیگر دوستانم بود و نتوانستم مطلب قابل توجهی ارائه دهم.

امیدوارم این کوتاهی را از طرف من قبول کنی.

حتما در زمان مناسبی نچندان دور نوشته خود را تقدیم خواهم کرد.

خواهشمندم در لیست اسمامی وبلاگ نویسان شرکت کننده در ضیافت پنجم جای مرا خالی نگاه داری تا بعد از زمان کوتاهی که مطلبی را نوشتم اگر لایق ضیافت بودم مرا هم در لیست قرار دهید.

درضمن صفحه ضیافت پنجم به صفحات دو ماهنامه ضیافت وبلاگهای معماری اضافه شد.

قربانت محمد منفرد

لینکهای ضیافت چهارم

دوستان عزیز به لینک زیر یه سری بزنید

http://memar-bashi.persiangig.ir/memarbashi/ziafat.htm

---------------------------------------------------------------------------------------------

*لینکهای ضیافت چهارم*به میزبانی وبلاگ ایرانشهر

موضوع : خیابان

دریافت فایل pdf

نام ، نام نویسنده وبلاگ و موضوع مربوطه :

1.   وبلاگ اخبار معماری- سیاوش کرباسی ( فرش سیاه و سفید )

2.   وبلاگ نقد شهر- هومن فروغمند اعرابی ( تبیین لزوم تدوین پایگاه نظری برای تحلیل خیابان در ایران )

3.   وبلاگ معمارانه-علیرضا خوارزمی نژاد ( کمی از خیابان ... )

4.   وبلاگ S a m e O l d F e a r s - علی رضا تغابنی ( پابِرنده در خفنات خیابان )

5.   وبلاگ My green box -محمد خبازی ( خیابان و پایداری اجتماعی )

6.   وبلاگ اثر-کورش رفیعی ( خیابان ، عنصری بیگانه در شهرهای ما )

7.   وبلاگ red balloon & running man-سینا مصداقی ( خیابان و روح مکان )

8.   وبلاگ شارستان -سعید ابراهیم آبادی ( خیابان )

9.   وبلاگ بختیار لطفی ( خیابان (1) - فرمان سوم! )

10. وبلاگ گسترش معماری-امیررضا محمودزاده ( استاندارد RAST-Q و عرض مقطع خیابانها )

11. وبلاگ طرح سوم-محمد رضا شیرازی ( پرسه گویی هایی از خیابان )

12. وبلاگ کیفیت بی نام- مجید بدر ( بیماری بولوار )

13. وبلاگ معماری را بیاموزیم-نینا شاهرخی ( ضیافت 4 و نوشته من: خیابان )

14. وبلاگ کتام- سارا ثابت ( خیابان )

15. وبلاگ نیمسایه- پوریا پارسا ( جایی یرای عبور، جایی برای همه )

16. وبلاگ گالری معمار- زهرا غیور ( طراحی منظر خیابان )

17. وبلاگ ایرانشهر-مرتضی میرغلامی ( در راستای تدوین پایگاه نظری خیابان ایرانی )

18. مطلب هومن (وبلاگ نقد شهر) بر نوشته مرتضی خیابان همینجاست! (به دنبال یک امکان)

19. وبلاگ معماری و منظر-آزاده شاهچراغی ( خیابان ها دروغ نمی گویند! )

20. وبلاگ مطالب معماری- محمد منفرد ( انسان برتر است یا ماشین؟ )

21. وبلاگ مهرو -حمید مهرو - سیما لطفی ( فضایی شهری به نام خیابان... )

22. وبلاگ مهرو -حمید مهرو - سیما لطفی ( چشم اندازی گذرا از قاب کوچک پنجره به خیابان... )

23. وبلاگ مهرو -حمید مهرو - سیما لطفی  (درختا بودند..... )

24. وبلاگ دفتر معماران شمال و جنوب- ایمان رئیسی ( اینجا آزادی مر...ه است ! )

25. مطلب انتخابی از وبلاگ جامعه شناسی و زندگی روزمره در ایران- دکتر عباس کاظمی ( ماشین ، ترافیک و اخلاق شهروندی )

26. وبلاگ اثر-کورش رفیعی (خیابان و معماری به لحاظ کالبدی )

27. وبلاگ فضای رویداد-آرش پوراسماعیل- اولدوز فضلعلی (پایداری ابدی مفهوم خیابان )

28. از ماهنامه هزارتو (مردی دراز به نام آسفالت )

پایان حرکت بر خلاف جریان آب

جمع بندی نظرات دوستان معمار توسط آقای نصیر زرین پناه قبل از طرح موضوع ضبافت پنجم

1) پیشنهاد علی‌رضا تغابنی مبنی بر انتشار ضیافت‌ها در قالب یک مجله‌ی اینترنتی حرفه‌ای، با مدیریت مطالب مورد تأیید اکثریت قرار نگرفت. اصولاً مجله و ضیافت‌ دو پدیده‌ی متفاوت هستند که ترکیب این دو با هم در ساختاری واحد، ما را به نتیجه‌ی مطلوبی نخواهد رساند. بنابراین عملکرد میزبان، کماکان عامل تعیین‌کننده در پیش‌برد هر ضیافت خواهد بود.

2) سر و سامان دادن به ضیافت‌ها و «بازانتشار» مطالب بصورت لینک در پایگاهی جداگانه تنها بعد از اتمام برگزاری ضیافت در سایت شخص میزبان، پیشنهاد جایگزینی است که مورد تأیید اکثریت قرار گرفته و می‌تواند به جمع‌آوری آرشیوی از مطالب دریافتی منتهی شود. برای عملی شدن این پیشنهاد به مشاوری برای راه‌اندازی و انجام امور فنی نیاز داریم. آقای منفرد از کسانی بوده که برای راه‌اندازی پایگاه مخصوص ضیافت‌ها اعلام آمادگی کرده است. اگر ایشان می‌توانند در محیطی ساده، کلیه‌ی لینک‌های مطالب ارائه‌شده را به تفکیک هر ضیافت به پایگاه جدید منتقل کنند، می‌توانیم از ایشان طلب یاری کنیم یا حداقل برای ضیافت جدید از ایشان خواهش کنیم که این کار را بصورت آزمایشی انجام دهند. (موافقت عمومی شرط لازم برای انجام چنین کاری است).

پیشنهاد تکمیلی: میزبانان پس از پایان هر ضیافت، یک فایل پی‌دی‌اف کم حجم – که قابل دانلود و قابل چاپ برای عموم باشد – از متن کلیه‌ی مطالب لینک‌شده تهیه نمایند تا در صورت از دست رفتن لینک در طی زمان، امکان دسترسی به آنها در قالب این فایل مهیا باشد. پسندیده است که چهار میزبان گذشته هم کار مشابهی را انجام داده و آن را در جایی از صفحه‌شان در دسترس عموم قرار دهند.

3) ارائه‌ی جمع‌بندی کلی در پایان هر ضیافت توسط میزبان، امری است که تاکنون کمتر به آن توجه شده است.

4) خشایار کاشانی‌جو از انتشار نوشته‌ها در قالب کتاب و همینطور امکان امتیازدهی به مطالب نویسندگان مختلف سخن گفته است. به‌نظرم این پیشنهاد فعلاً بلندپروازانه است.

5) فکر می‌کنم که توافق نظر بر روی توالی دو ماهه‌ی برگزاری ضیافت‌ها قبلاً صورت گرفته است.

6) مجتبی محمدظاهری پیشنهاد تشکیل فوروم را داده. فکر می‌کنم خودش باید آستین‌ها را بالا بزند. فوروم و ضیافت‌های معمارانه جایگزین هم نیستند. هر کدام کارایی و عملکرد خاص خود را دارند.

7) انتقاداتی هم که به روند برگزاری ضیافت‌ها وارد شده، بویِژه انتقاداتی که در نوشته‌های سهیل کارآگاه منعکس شده‌اند در بسیاری موارد به‌جا هستند ولی همانطور که گفتم گریزی از آنها نیست و باید این موارد را به حساب ویِژگی‌های ذاتی یک کار گروهی اینچنینی گذاشت و به آینده هم امیدوار بود. از او برای نگاه کمال‌جویانه‌اش در نقد ضیافت‌های معمارانه ممنونم.

www.zarrinpanah.blogspot.com

اعترافات-شکایات-پیشنهادات ( + یا - ) ؟

ضیافت های معمارانه یا شب های شعر با شکم پر!!!

دیدگاه سهیل کارآگاه در مورد ضیافت های معمارانه. اینجا

 جواب آقای نصیر زرین پناه : اینجا

ضیافت وبلاگهای معماری-آنچه بود و آنچه می خواهد باشد

ضیافت وبلاگهای معماری-آنچه بود و آنچه می خواهد باشد

یادداشت‌های پراکنده آقای نصیر زرین پناه نویسنده وبلاگ طرح نوشته

www.zarrinpanah.blogspot.com

شاید 15 آبان ماه 86 که کوروش رفیعی پیشنهاد نوشتن مطلبی در مورد «خانه» را در فضای وبلاگستان معماری مطرح کرد، خود کمترین تصوری از تداوم یافتن این ایده‌ تحت عنوان کلی «ضیافت‌های معمارانه» نداشت. عنوانی که در صدر فراخوان عمومی رفیعیِ میزبان قرار گرفت، جذاب و مبتکرانه بود، و مخاطبان نامحدود خود را به تکاپو برای شرکت در این میهمانی واداشت. تعداد زیادی به مفهوم «خانه» اندیشیدند، و 40 نفر از این تعداد خانه‌های ذهن‌ خود را در خانه‌های مجازی‌شان‌ منتشر کردند تا سنگ بنای خانه‌ی جدیدی در دنیای بی‌کران اینترنت بنا نهاده شود. محمدرضا شیرازی از نخستین کسانی بود که از شکل‌گیری چنین رویکردی در فضای وبلاگستان معماری استقبال کرد و در نوشته‌هایش به تئوریزه کردن جزئیات بیشتر برای تداوم ضیافت‌های معماری پرداخت. او برای روزآمد کردن دانشِ معماری به‌دنبال تحقق «گفتمان سومی» بود که در نوشته‌ها و تألیفات شخصی‌اش بارها به ضرورت شکل‌گیری آن اشاره کرده بود. در واقع رفیعی، معمارِ «میهمان‌خانه» جدید بود و شیرازی نظریه‌پرداز ویژگی‌های کیفی و تدوین‌گر قراردادی ضمنی بین میزبانان و میهمانان این خانه. کلید میهمان‌خانه برای برگزاری ضیافت دوم به شیرازی سپرده شد، و او با کلام «خلاقیت-معماری» از میهمانانش پذیرایی به عمل آورد. بیژن روحانی در دو نوبت 1 و 2 به انعکاس ضیافت وبلاگ‌های معماری در سایت رادیو زمانه پرداخت، و این از نخستین نشانه‌های توجه به این حرکت جمعی در رسانه‌‌ای عمومی و غیر شخصی بود.

فضای رویدادی‌ها در آستانه‌ی یکسالگی وبلاگشان، به عنوان صاحب‌خانه‌ی جدید برای برگزاری ضیافت سوم برگزیده شدند. برخلاف دو میزبان قبلی، دو میزبان جدید، موضوعات مورد نظر را در یک نظرسنجی به رأی عمومی گذاشتند و درنهایت «نقد نظام آموزش معماری» را از میان موضوعات پیشنهادی برگزیدند. موضوع انتخابی آن‌چنان ملموس و فراگیر بود که طیف وسیعی از میهمانان را به شرکت در این ضیافت واداشت و در پایان مجموعه مطالبی منتشر شد که هر کدام از دریچه‌ای به ناکارآمدی‌های نظام آموزش معماری در دانشکده‌های معماری ایران اشاره داشتند. ایران‌شهرِ مرتضی میر‌غلامی آخرین توقف‌گاه میهمانان در آوردگاه ضیافت چهارم وبلاگ‌های معماری بود. میرغلامی در طرح موضوعات پیشنهادی از محدوده‌ی مباحث کلی معماری فاصله گرفت و موضوعات خاص‌تری را با رویکرد میان‌رشته‌ای به اجماع عمومی گذاشت. «خیابان» انتخاب نهایی حاصل از رأی‌گیری بود. میرغلامی در دوره‌ی یک‌ماهه‌ی میزبانی‌اش، «میهمان‌نواز»ی تمام‌عیار بود و با آغوش گشاده به استقابل میهماناش رفته، حضور اندیشه‌هاشان را خیرمقدم گفت.

حدود 4 ماه از نخستین فراخوان کوروش رفیعی سپری شده و این دوره‌ی چهارماهه با برگزاری 4 ضیافت وبلاگی همراه بوده است. به‌نظر می‌آید گفتمان معماری جدیدی – هرچند پراکنده و نامنسجم – در عرصه‌ی اینترنت در حال شکل‌گیری است که باید مورد توجه قرار گیرد و از تلاش شرکت‌کنندگان در این ضیافت‌ها – چه میهمان و چه میزبان – برای فراهم آوردن فضایی سازنده‌ برای گفتگو و هم‌اندیشی سپاسگزاری گردد. طرح نوشته در آستانه میزبانی ضیافت پنجم قرار گرفته و از دومیزبانی قبلی که او را شایسته برای پذیرش مسئولیت میزبانی تشخیص داده‌اند، سپاسگزار است.


آز آنجایی که آخرین اجماع عمومی بر این بوده تا ضیافت‌ها در یک بازه‌ی زمانی دوماهه برگزار شود، فرصت مناسبی فراهم آمده تا قبل از فرارسیدن نوروز، در مورد چند و چون ادامه‌ی ضیافت‌ها به بحث و تبادل نظر بپردازیم. پیشنهاد علیرضا تغابنی مبنی بر راه‌اندازی یک دوماهنامه‌ی الکترونیکی گزینه‌ی مناسبی به نظر می‌رسد و بدون تردید تحقق آن، شکل بهتری به آرشیو مطالب تولیدشده و تسهیل دسترسی به آنها در مراجعات آینده خواهد داد. به این ترتیب میزبان‌ها می‌توانند در هر شماره‌ی این دو ماهنامه نقش سردبیر یا دبیر مجموعه را ایفا کرده و علاوه بر انتخاب موضوع برای هر شماره، فضا را برای مشارکت بیشتر دوستان و شکل‌گیری فضای گفتگو آماده کنند. برای دستیابی به چنین پایگاهی بیش از هر چیز نیاز به یک مشاور فنی داریم تا زحمت طراحی و راه‌اندازی چنین سایتی را بر عهده بگیرد. نامی که به ذهن من می‌رسد، ایمان بستامی است هر چند که خود او ممکن است به خاطر تجربه‌ی قبلی‌اش در برگزاری مسابقه‌ی وبلاگ‌های معماری راضی به انجام چنین کاری نباشد. من می‌توانم در زمینه‌ی ثبت دامنه و فضا همکاری کنم ولی قطعاً دانش فنی راه‌اندازی چنین پایگاهی را ندارم. اجباری هم نیست که این پایگاه را حتماً به ضیافت پنجم برسانیم، بلکه تولد این نشریه‌ی الکترونیکی می‌تواند مثلاً از شماره 10 و به‌مناسب برگزاری دهمین ضیافت ما باشد. برخلاف نظر میرغلامی، فکر می‌کنم این مجله‌ی اینترنتی باید هویتی مستقل داشته و صرفاً تک‌صفحه‌ای لینک‌دهنده به مطالب اصلی نباشد. عنوان این دوماهنامه هم همانطور که گفته شده به نظرخواهی گذاشته خواهد شد.

پس من و ما همگی منتظر شنیدن نظرات و پیشنهادات هم می‌مانیم. همین‌جا. در مورد پیشنهاد بالا و یا هر ایده‌ای که فکر می‌کنید یاری‌دهنده است. در مورد انتخاب موضوع برای برگزاری ضیافت بعدی هم در پستی جداگانه تا قبل از شروع تعطیلات سال جدید پیشنهاداتم را مطرح خواهم کرد. ممنون و خسته نباشید.

 نظرات دیگر دوستان برای یاداشت جناب آقای نصیر زرین پناه

 نظر من :

با سپاس فراوان از شما دوست عزیز آقای نصیر زرین پناه

با نهایت دقت و نظارتی کامل بر ضیافتهای وبلاگهای معماری ، خلاصه این چند ماه که بر این ضیافت چه گذشت به تصویر کشیدید

اما دررابطه با اینکه این ضیافتها چه عملکردها و چه تاثیراتی بر وبلاگها و نوشته های معماری گذاشته است نپرداختید

البته این 4 ضیافت برگزار شده به نوبه خود پر رونق و پر محتوا بودند و با موضوعات خود ذهن وبلاگنویسان را برای هدفی مشخص به سوی آن موضوع هدایت کرد

ولی در پایان هر ضیافت هیچ گونه جمع بندی صورت نگرفت که ببینیم بعد از یک ماه تلاش برای هر ضیافت برگزار شده چه فواید و چه مشکلاتی به سرانجام رسیده است و آیا معماری و نوشته های مربوط به معماری را به سوی جلو و هدفی خاص هدایت کرده است یا نه.

نظرات خودم را در مورد ضیافت پنجم بعدا اعلام خواهم کرد

و در پایان میزبانی ضیافت پنجم را به شما تبریک می گویم

با تشکر از دوست عزیزم نصیر زرین پناه

 پاسخ آقای نصیر زرین پناه :

جناب آقای منفرد عزیز،
من فکر نمی‌کنم که این ضیافت‌ها کوچکترین تأثیری در دنیای نظری یا عملی معماری داشته باشند. در واقع تأثیر مستقیمی ندارند ولی بصورت غیرمستقیم می‌توانند بسیار تأثیرگذار باشند. در واقع من این ضیافت‌ها را بیشتر بهانه‌ می‌دانم. بهانه برای بودن و حضور داشتن. برای خواندن. برای نقد کردن. برای گفتگو کردن.
در مورد ارائه‌ی یک جمع‌بندی کلی در پابان هر ضیافت توسط میزبان، من هم با شما هم‌نظر هستم.

 پاسخ آقای محمد رضا شیرازی :

از این "راه افتاده"

 باز هم نظر من :

اگر منظور از تشکیل یک پایگاه با عنوان دو ماهنامه ضیافت وبلاگهای معماری آن است که تمامی مطالبی را که وبلاگنویسان نوشته اند و میزبان آن ضیافت پذیرای این حرکت است و تمامی لینکهای وبلاگها را با عنوان نوشته هایشان در وبلاگ خود قراد دهد و در پایان جمع بندی صورت گیرد و در نتیجه این لینکها با عنوان آن ضیافت و با نام میزبان در این پایگاه قرار گیرد و هیچ گونه تغییر و یا عدم تایید در آن نباشد و تمامی مطالب با نام خود نویسنده و نام وبلاگ مربوطه در آن پایگاه ثبت شود معنا و مفهوم پیدا می کند.

و همچنین هیچ گونه نام سردبیری و یا مثل این نباید وجود داشته باشد و تا پایان این میهمانی تمامی لینکها و نوشته ها در وبلاگ میزبان خواهد ماند و در پایان ضیافت این امر صورت گیرد.

چرا که کسانی که به این پایگاه و ضیافت  خاصی مراجعه می کنند باید بتوانند به راحتی به هر کدام از نوشته ها دسترسی داشته باشند.

مهم تر از همه آن است که هیچ مطلبی در این پایگاه قرار داده نشود بلکه فقط لینک وبلاگها موجود باشد.

همچنین می توان این ضیافتها را با عنوان یک خبرنامه که فقط لینک وبلاگها در آن موجود است برای تمامی بازدیدکنندگان ارسال کنیم.

نظرات من در رابطه با این دو ماهنامه این چنین است. ولی در نهایت هرچه نظر جمع بود من هم با آن موافقم.

انسان برتر است یا ماشین؟

خیابان مسیر ترافیکی و فضای عمومی در شهر است. مسیرهای رفت و آمدی که با جداره هاشون معنا پیدا می کنند. خیابان شوش با خیابان پاسداران هم عرض اما هم ارزش نیست.

جدا از طبقه بندی خیابانها به صورت اصلی و فرعی و .... به نظر من خیابانهای داخل شهرها چهار دسته اند :

1- فقط خیابان     2- خیابان و پیاده رو     3- پیاده رو     4- بزرگراه

v      تا حالا صادقیه رفتید؟ خیابانهایی چسبیده به ساختمانها، با جداره هایی هم شکل، بدون تنوع با پیاده روهایی که حتی یک آدمم به زور می تونه ازش عبور کنه، اگر هم درختی از آن سر برآورده باشد که دیگر واویلا، باید همش تو مسیر حرکت از خیابان به پیاده رو و پیاده رو به خیابان باشیم. با رد شدن از این مسیرها انسان احساس امنیت می کنه؟

انسان برتر است یا ماشین؟ من این خیابانها رو می گم فقط خیابان.

v      خیابان ولیعصر با پیاده روهایی با عرض زیاد، تو این خیابان حداقل انسان با ماشین هم ارزش شده. جای شکرش باقیه که اون قدیما حداقل خودشون رو می دیدن!

v      تنبلی رو بذار کنار، پیاده روی هم چیز بدی نیست. خیابان صف ( باغ سپهسالار ) که به قول بعضی ها تبدیل به موزه شده، فقط پیاده رو. قبل از موزه کردن این خیابان، ازدحام جمعیت تو پیاده روها آدمو کلافه می کرد، نمی تونستی خرید کنی. اگه از خرید خسته می شدی باید این مسیر پرترافیک رو بر می گشتی، چون از خیابان نمی تونستی عبور کنی. حال بگذریم از مسئله امنیتش. حداقل با پیاده رو کردن خیابان، با خیال راحت بر می گردی، از ازدحام جمعیت تو پیاده روی نزدیک مغازه ها هم کم شده.

v      تکلیف بزرگراهها هم که معلومه، ماشین هایی که با سرعت زیاد از کنار هم عبور می کنند، بدون خاطره، حذف انسان، حذف جداره ها، حذف پیاده رو و ......

مسئله این است، انسان در خدمت ماشین یا ماشین در خدمت انسان.

این یاداشت در پاسخ به فراخوان ایرانشهر، برای شرکت در ضیافت چهارم وبلاگهای معماری با عنوان خیابان، نوشته شده است.

نظرات دوستان :

 آقای میرغلامی www.urbatecture.blogspot.com

سلام. خوش آمدید. موضوع خیابان آنقدر جای بحث دارد که از این یکی (سواره-پیاده)غافل شده بودیم
درست است. شهر اگر بخواهد انسانی باشد در درجه اول باید اولویت را به عابرین پیاده بدهد. البته این امر بدون بهره مندی از یک سیستم حول و نقل عمومی قوی ممکن نیست. شهرهای اروپایی امروزه محورهای پیاده و استفاده از دوچرخه را در اولویت قرار داده اند. البته پیاده روی و دوچرخه سواری نیاز به کار فرهنگی هم دارد. اینجا دانشجویی بود که روی بهینه کردن حمل و نقل عمومی در ریاض کار می کرد ویک مشکل عدم استقبال از مترو یا قطار شهری در آنجا فرهنگی بود چون برای یک عرب پولدار کسر شان بود که از مترو استفاده کند هر چند خالی و عالی باشد.

  آقای نصیر زرین پناه www.zarrinpanah.blogspot.com

آقای منفردعزیز،
سلام.
لطفاً نظرتان را در مورد نحوه‌ی ادامه‌ی ضیافت‌ها و بویژه پیشنهادات جدیدی که از جانب دوستان مطرح شده اعلام کنید تا بعد از جمع‌بندی نظرات، با طرح موضوعات برای ضیافت پنجم در خدمت‌تان باشم.
ممنونم.