با این کمدها خانه شما بزرگ تر به نظر می رسد

افزایش‌ دائم‌ جمعیت‌ شهرنشین‌ و تراکم‌ بافت‌ شهری، همراه‌ با تغییر الگوی‌ سکونت‌ از چند خانواری‌ به‌ تک‌ خانواری ، ناگزیر انبوه‌ سازی‌ و کوچک‌ شدن‌ الگوی‌ مسکن‌ را به‌ دنبال‌ داشته‌ است؛ به‌ نحوی‌ که‌ در حال‌ حاضر الگوی‌ مسکن‌ در شهرهای‌ بزرگ‌ نظیر اصفهان‌ و تهران‌ 75 متر مربع‌ و در سایر شهرها 100 متر مربع‌ است. اگرچه‌ طی‌ سالیان‌ اخیر با رواج‌ آپارتمان ‌نشینی‌ بسیاری‌ از رفتارهای‌ اجتماعی‌ و فرهنگی‌ نیز تغییر کرده‌ ، ولی‌ بسیاری‌ از نیازهای‌ روزمره‌ زندگی‌ همچنان‌ در خانه‌ برطرف‌ می‌شود. به‌ این‌ ترتیب‌ استفاده‌ بهینه‌ از فضاهای‌ خانه‌ ضروری‌ است و هنگامی‌ میسر می گردد‌ که‌ سطح‌ و ارتفاع‌ فضا تواماً به‌ کار گرفته‌ شود و گوشه‌ ها و کنج های‌ خالی‌ برحسب‌ نیاز مورد استفاده‌ قرار گیرد.

کمدها در بهره ‌مندی‌ هرچه‌ بهتر و بیشتر از فضای‌ خانه‌ نقش‌ مهم‌ و مؤثری‌ دارند. در حال‌ حاضر کمدها با تقسیم‌ بندی‌ مشخص‌ در ارتفاع‌ و طول‌ در اتاق ها جانمایی‌ می ‌شوند و همواره‌ بخشی‌ از فضای‌ آنها چه‌ در طول‌ و چه‌ در ارتفاع‌ بدون‌ استفاده‌ می‌ ماند. این‌ در حالی‌ است‌ که‌ با اندکی‌ دقت‌ در نیازهای‌ خانواده‌ و امکانات‌ فضایی‌ کمدها می ‌توان‌ هم‌ بیشترین‌ استفاده‌ را از فضا کرد و هم‌ جذابیت‌ دکوراسیون‌ و معماری‌ داخلی‌ خانه‌ را افزایش‌ داد.

آنچه‌ در پی‌ می ‌آید راهکارهایی‌ است‌ برای‌ دستیابی‌ به‌ این‌ هدف.

- افزایش‌ تعداد طبقات‌ در ارتفاع‌ کمد سطح‌ استفاده‌ از آن‌ را افزایش‌ می ‌دهد، ارتفاع‌ (قد) لباس ها و حجم‌ و تعداد آنها را باید برای‌ این‌ کار در نظر گرفت. بلندترین‌ لباس‌ ، مانتوی‌ خانمهاست‌ و حداکثر به‌ 5/1 متر طول‌ برای‌ آن‌ در کمد نیاز است. بقیه‌ فضای‌ کمد در طول‌ و ارتفاع‌ می‌ تواند مجدداً طبقه ‌بندی‌ شود.

- در تقسیم ‌بندی‌ مجدد کمد برای‌ وسایل‌ مختلف‌ نظیر کفش های‌ خارج‌ از فصل، چمدان‌ و اشیای‌ غیر ضروری‌ ارتفاع های‌ متنوع‌ در نظر بگیرید.

- بهتر است‌ برخی‌ از طبقات‌ به‌ صورت‌ کشویی‌ در نظر گرفته‌ شوند. این‌ کشوها استفاده‌ مطلوبی‌ برای‌ خرده‌ریزهای‌ خیاطی ، لباس های‌ خارج‌ از فصل‌ و... دارند.

- کمدی‌ به‌ طول‌ یک‌ متر و عمق‌ 90 سانتیمتر برای‌ رختخواب های‌ اضافی‌ یک‌ خانواده‌ کافی‌ است.

- نیاز به‌ کمدهای‌ مناسب‌ با کوچکتر شدن‌ خانه‌ بیشتر می ‌شود.کوچک ‌شدن‌ محل‌ زندگی‌ نباید به‌ بهای‌ از دست‌ دادن‌ کمدها در آن‌ تمام‌ شود. اگر اتاق‌ کوچک‌ است‌ و بدون‌ کمد، می ‌توان‌ کمدی‌ به‌ عمق‌ 50 سانتیمتر در آن‌ تعبیه‌ کرد. الزاماً نباید تمام‌ طول‌ دیوار را به‌ کمد اختصاص‌ داد. از بقیه‌ سطح‌ دیوار می‌ توان‌ برای‌ قرار دادن‌ میز آرایش، میز تحریر یا تختخواب‌ استفاده‌ کرد.

- اگر اتاق های‌ خواب‌ به‌ اندازه‌ کافی‌ کمد دارند، اما باز هم‌ برای‌ خرده ‌ریزها، وسایل‌ خانه‌ و رختخواب ها فضا کم‌ است، می‌ توان‌ بخشی‌ از سالن‌ را برای‌ این‌ کار در نظر گرفت؛ در این‌ موقعیت‌ با استفاده‌ از عمق های‌ متفاوت‌ در قسمت های‌ مختلف‌ کمد ، می‌ توان‌ آن‌ را با میز تلویزیون، بوفه ، دکور و... ترکیب‌ کرد. تغییر دادن‌ ابعاد درهای‌ کمد همراه‌ با قاب ‌بندی‌ آن‌ و رنگ‌ آمیزی‌ باعث‌ می‌ شود که‌ وجود کمد نه‌ تنها مزاحمتی‌ برای‌ دکوراسیون‌ و جذابیت‌ سالن‌ ایجاد نکند بلکه‌ آن‌ را تکمیل‌ نماید. فراموش‌ نکنیم‌ که‌ کاستن‌ حدود 60 سانتیمتر از عمق‌ سالن‌ تأثیرات‌ حسی‌ و روحی‌ کمتری‌ را نسبت‌ به‌ کاستن‌ همین‌ میزان‌ از اتاق‌ خواب‌ ایجاد می ‌کند.

گوشه‌ها و کنج های‌ قناس‌ در منزل‌ محل‌ مناسبی‌ برای‌ تعبیه‌ کمد، بوفه‌ و قفسه‌ بندی‌ در عمق های‌ مختلف‌ (بیش‌ از 20 سانتیمتر) است. این‌ راهکار به‌ ترمیم‌ تناسبات‌ درون‌ فضا نیز کمک‌ می‌ کند.

- در صورتی‌ که‌ امکان‌ نصب‌ کمد ثابت‌ در اتاق‌ یا سالن‌ وجود ندارد، از کمدهای‌ قابل‌ حرکت‌ چند تکه‌ در ابعاد گوناگون‌ استفاده‌ کنید. تقریباً در هر فضایی‌ می ‌توان‌ ترکیب‌ مناسب‌ را پیدا کرد.

- ترکیب‌ کمد با بوفه‌ یا کتابخانه‌ فرزندان، ایجاد تنوع‌ در رنگ‌ قاب‌ و دستگیره‌ کمد نسبت‌ به‌ درهای‌ آن، در نظر گرفتن‌ آیینه‌ با قاب ‌بندی‌ مناسب‌ در بخش‌ ثابت‌ کمد و تغییر بافت‌ و تناسب‌ درهای‌ ، آن‌ راهکارهایی‌ است‌ که‌ از کمد یک‌ عنصر تزیینی‌ می ‌سازد.