نظارت خلاقانه

فراخوان مسابقه بهترین وبلاگ معماری

-------------------------------------------------

معمارانی که طرفدار شیوه های ساده طراحی در واشنگتن دی سی هستند ، به خاطر تمایل شهر به سبکهای سنتی اغلب خود را محدود حس می کنند. اما زمان در حال تغییر است و حمایت کنندگان، متوجه مشتریان بیشتری شده اند که می خواهند چیزهای غیر منتظره و تازه را تجربه کنند.
ژانت بلومبرگ از انجمن معماری آمریکا (AIA) و ریچارد لوسل – ارتگاRA  ، مدیران شرکت معماری KUBE ، با یک چنین مشتریان آزاد اندیش در این باز آفرینی گسترده یک خانه آجری سه سطحه خوفناک روبه رو شده اند.
خانه متعلق به دهه پنجاه میلادی واقع در بیرون محدوده شهر تاریخی جورج تاون، فارغ از محدودیت های حراستی است به همین دلیل KUBE و مشتریان برای نیل به هدف خود که تبدیل آن به یک ساختمان مدرن شیروانی مانند بود آزادی عمل داشتند. با جذابیت کمی که برای هدایت معماران در ساختمان بود، معماران می بایست از تخیل خود برای تبدیل آن بهره گیرند. لوسل ارتگا می گوید: " در این ساختمان بارها در طول سالیان با اضافه کردن های نامناسب نو سازی شده است. نمای خارجی آن با سنگهای پوشان آجر شده بو، آشپزخانه به طور ضعیفی از اتاقهای ناهار خوری جدا بود و مخصوصا کوچک بود."  این ساختمان نقاط ضعف دیگری نیز داشت. نور طبیعی اندک و تهویه ضعیف بود. بلومبرگ به شوخی می گفت: " من به مشتریان می گفتم خانه شما در میان کاملا خفه شده است."

قبل از هر چیز تیم با مساله نمای خارجی ساختمان روبه رو بود، یکنواخت کردن پوشش خارجی با بلوکهای مستطیلی سیمانی و نیز قرار دادن یک شبکه آهن و چوب سرو تا محوطه خارجی متناسبی را شکل دهد. آنها سپس ورودی را دوباره اسکلت بندی کردند به این صورت که آنها دیوارهای محکم را برداشتند تا آنجا را با پنجره های آلومینیومی و درهای شیشه ای مزین کرده و هوا به جای اتاق ناهارخوری ، به سمت اتاق پذیرایی جریان داشته باشد.
دیوارهای اتاق میانی نیز با  تورهای اکریلیک جایگزین شدند تا نور را پخش کرده و به آن احساس شگفتی بیشتری ببخشند. این توری ها باعث می شدند تا میان قسمتهای مختلف ارتباط بصری وجود داشته باشد. از ورودی حیاط و ناهار خوری تا اتاق حال و درهای شیشه ای تا شو در فراسوی آن.
لوسل ارتگا می گوید:" ما می خواستیم تا خانه را باز جلوه دهیم و در عین حال اتاقها موضع جدا از هم خود را حفظ کنند." احساس فرانمایی و شفافیت اکنون به تمام فضای خانه گسترش یافته بود.
معماران همچنین مسیر پلکان را تغییر دادند، به طوریکه اکنون به جای اتاق ناهار خوری از اتاق حال جدید راه دارد. بلومیرگ می گوید:" ما دریافتیم که با تغییر جهت پلکان می توان از بخش خصوصیتر خانه به آن راه یافت، این کار جدایی زیبایی میان بخشهای خصوصی و عمومی خانه پدید می آورد.پله های ساخته شده از چوب و فولاد مانند یک حجاری می مانند که سایه شبح مانندی را در پیشت نورهای آن به نمایش می گذارد."
با بودجه محدودی که اختصاص داده شده بود،شرکت KUBE طراحی مبتکرانه ای را انجام داده بود. هر جا که لازم بود عناصر خارجی باقی ماندند. اتاقهای طبقه دوم با نقاشی و اصلاحات جزیی آراسته شدند.تعادل زیبایی میان کابنت های دیواری ارزان با وسایل سنتی به وجود آمد.
بودجه مانعی برای استفاده از مواد بادوام و مناسب نشد که در این میان می توان از رنگهای کیفیت پایین،کف های لاستیکی باز یافتی،چوبهای مستعمل،نی،برد های چوبی با پایه های سیمان و بتن نام برد. اما  کاردانی و اراده  شیوه عمل شرکت است و مشتریان این مطلب را خوب می دانستند.
بلومبرگ میگوید:" صاحبان خانه انسانهای خردمندی بودند، آنها می خواستند، بنابراین به ما اجازه خلق مبتکرانه را دادند.

از : نیگل ف. مینارد